Ik vind Bart achter de gistings-/lagertanks, in gesprek met brouwer Roel. Door wat te wijzen van de wijzerplaat, van mijn fictieve horloge, naar een plek ‘buiten’ de brouwerij pretendeer ik niet boven het geluid van de flesjes op de bottellijn te komen en krijg ik, staand op 5 meter afstand, hun aandacht. “Jaja, ik kom eraan”, signaleert Bart met zijn opgetrokken wenkbrauwen en korte knik met ’t hoofd.
Het is drie uur ’s middags op deze vrijdag en er is meer dan genoeg werk aan de winkel, maar het lentezonnetje laat zich deze dag voor het eerst zien en ik heb dorst. Ik geloof dat Bart ook dorst heeft want hij accepteert mijn “Kom, laten we gaan” gelaten.
Het besluit valt op de Utrechtsestraat. Genoeg kroegen en niet te ver fietsen van de brouwerij. Middels een uitgezonden mededeling op onze ‘drinkebroeders what’sapp-groepje’ wordt er nog aangehaakt ook.
We zijn de enigen buiten op de hoek en we staan wat tussen het nog opgestapelde rotan terras. Zal ik wat stoelen voor jullie neerzetten? vraagt de barman, wanneer ik binnen het volgende rondje kom halen. Zitten? Zitten op rotan terrasstoelen is voor moeders en studenten. Of voor wanneer je koffie drinkt met een krantje. Wij staan hier te zuipen man! Bovendien zijn we inmiddels al met z’n drieën en je weet nooit of er nog iemand aanhaakt. Dan kan je maar beter staan. ‘Of we wel binnen de lijntjes van het vergunde terras willen staan.’ Vanzelf. De gemeentelijke handhavers laten graag hun tanden zien in het voorjaar en wij willen er niet aan bijdragen dat de kroegbaas z’n eerste waarschuwing van het seizoen pakt, op een nog ingesnoerd terras.
De bieren glijden naar binnen en tevreden bekijken we de dorpse drukte van de Utrechtsestraat. Weinig fietsers, weinig autos’. Af en toe een taxi of trammetje. Lekker rustig. Prettig zo.
Het tempo zit er goed in en de grappen worden beter en frequenter. Het leven op straat lijkt zich in slowmotion af te spelen, en wij staan hier ondertussen maar mooi in de zon, met een biertje.
Heb je ook hobbies? Een algemene vraag uit het algemeen verleden. Hobbies? Ja, dit. Dit! Hier zo staan met een stel maten, een bonnetje bij de bar, geen borrelhappen, alleen maar bier, in de lentezon, in een dorpse straat in Amsterdam. Je moet er toch niet aan denken dat we deze kans hadden laten lopen! Het angstzweet breekt me uit bij de gedachte alleen al. ‘Lente in Mokum’, ik neem me voor hier eens een gedicht over te schrijven en haal rap weer een rondje.
Door Patrick, mede-eigenaar van Brouwerij ‘t IJ
3 reacties op "Bier blog Patrick – Hobbies"
Haha Patrick, dit klinkt als de ultieme hobby! Gewoon in de lentezon met een paar vrienden en een biertje, dat is inderdaad onverslaanbaar. Geniaal hoe je die dorst haast tot een levensstijl hebt verheven. Het idee van een gedicht over ‘Lente in Mokum’ kan ik alleen maar toejuichen. Ik kijk nu al uit naar je meesterwerk! Proost, en hopelijk snel weer zo’n dag!
PS. we komen graag een keer proeven.
HP van proostmannen.nl
Pat, heel herkenbaar! Ging hier geen lunch aan vooraf?
Hey Aanhaker!
We hebben inderdaad ook nog iets gegeten.
Laten we het ‘Dichterlijke Vrijheid’ noemen…..