Dit is Richard, de koning van ons magazijn. Hij zetelt midden in ons logistieke web. “Alles wat hier binnenkomt, komt eigenlijk via mij”, beaamt ie. Richard zorgt ervoor dat alles wat er dagelijks bij ons aankomt op de juiste plek belandt en dat het bier dat we de wereld insturen de brouwerij zo soepel mogelijk verlaat. Met die constante stromen van zakken vol mout, pallets vol volle en lege flessen, fusten en nog veel meer ligt chaos op de loer. Gelukkig houdt Richard altijd het overzicht en kan het dagelijkse brouwen dus gewoon doorgang vinden. “Ik ben eigenlijk een soort facilitator”, zegt ie zelf. “Ik zorg ervoor dat iedereen rustig door kan werken.” Een belangrijke maar wat ondankbare taak: “Je merkt pas wat ik doe als ik er niet ben.”
Sneltreinvaart
Richard heeft een lijstje voor als ie er een keer niet is. Daar staat alles op wat ie per werkdag gedaan wil hebben. Die werkdag begint om half acht. “Ik kom binnen, zet de lampen aan, zet het wikkelstation aan, zet de pionnen voor het laden en lossen buiten klaar, restafval-, papier- en glasbakken zet ik buiten.” De woorden rollen in sneltreinvaart uit z’n mond want Richard praat net zo snel als dat ie werkt. Het moet ook allemaal snel want zijn lijst beslaat een volle A4. De taken en de tijd die ervoor staat zijn tot op de minuut nauwkeurig aangegeven.
Veel van die taken hebben te maken met de inkomende leveringen. Meestal weet Richard precies wat wanneer arriveert en kan hij van tevoren al puzzelen om het allemaal precies in te passen met de vorkheftruck. Maar soms glipt er toch iets tussendoor en dan zou de boel zomaar in het honderd kunnen lopen. “Als iemand zegt dat er zo opeens een pallet maisvlokken binnenkomt, dan begin ik al te zeiken.” Waarom? “Het staat hier gewoon vol.” Met een brede grijns: “Dus goed dat ik er kort op zit.”
Je begrijpt dat Richard vlijtig helpt bij het inladen van alles dat de brouwerij uit moet. Dat kan mout zijn voor onze kleinere brouwerij aan de Funenkade, fusten voor de Amsterdamse horeca of pallets vol dozen bier die per vrachtwagen het land ingaan. Zelfs onze post wordt door Richard persoonlijk naar het kantoor gebracht.
Gastheer
Iedereen die bier bij ons komt afhalen wordt door Richard ontvangen. Gelukkig heeft ie ook nog eens de charme en de sociale vaardigheden die je van een gastheer mag verwachten. Heeft een chauffeur net zijn vrachtwagen volgeladen met ons bier, dan stopt Richard hem nog even een paar flesjes voor persoonlijk gebruik toe. “Die man heeft toch hard staan werken met die handpomp?”
Het op tijd klaar zetten van de ladingen die er uit gaan zou voor een normaal mens waarschijnlijk een dagtaak zijn. “Ik word de hele dag gebeld: die komt zo dit ophalen, die komt morgen dat ophalen.” Dus zet Richard constant dozen en pallets klaar. Tussendoor werkt ie de rest van z’n takenlijst af. Zo stort ie dagelijks ook nog honderden kilo’s mout in de molen die dat brouwklaar maakt, zorgt ie dat de opslag met horecabenodigdheden op orde is. (“Ik moet het ook weer allemaal tellen, dus ik ben daar best wel scherp op.”) en veegt ie de peuken van de stoep (“We willen als bedrijf natuurlijk wel een beetje representatief voor de dag komen.”). Om maar een paar dingen te noemen.
Jaagt Richard zijn vaste taken er weer eens te snel doorheen dan heeft zijn lijst ook nog een achterkant met extra klusjes, “want er is altijd wel wat te doen”.
Die takenlijst zegt eigenlijk alles over Richard: hij doet ontzettend veel, is secuur op het enge af en heeft een verantwoordelijkheidsgevoel waar je een flinke pallet mee zou kunnen vullen. Hij heeft een enorme drive maar is bescheiden over zijn cruciale werk: “Ik probeer de boel hier gewoon een beetje strak te houden.”
