Speciale nummers

De eerste in een nieuwe serie: Nummer 77.

We hebben laatst even proberen te tellen hoeveel bieren we gebrouwen hebben sinds we in 1985 aftrapten met Zatte Tripel. Pin ons er niet op vast maar wij kwamen zelf uit op 76 stuks. Niet al die bieren schopten het tot ons vaste assortiment maar ze hebben ons wel allemaal iets over brouwen geleerd. Onze brouwers beschikken daardoor inmiddels over een schat aan kennis en ervaring. Die zetten ze niet alleen dagelijks in om de kwaliteit van onze vaste bieren te hoog te houden. In onze brouwerijen blijven we ook constant bezig met nieuwe ingrediënten en technieken. Dat levert al jarenlang geregeld hele fraaie nieuwe bieren op en daar willen we nog wat meer aandacht aan geven dan voorheen. Om te laten zien wat onze brouwers allemaal in huis hebben, introduceren we iets nieuws: speciale nummers.

Een lijn van bieren waarin onze brouwers de ruimte krijgen om met uitgesproken recepten hun persoonlijke stempel op dat typische profiel van ‘t IJ te drukken.

We vroegen Allard Zwart om na te denken over het eerste bier in deze serie. Nummer 77 heet die, want we tellen gewoon door. Allard zoekt graag de grenzen op van wat er met mout, hop en gist allemaal mogelijk is. Hij brouwde eerder voor proeflokaal De Molen een heerlijke New England IPA met zogeheten Cryo-hop.

Die Cryo-varianten bevatten ongeveer twee keer meer oliën dan andere soorten en zijn speciaal gevriesdroogd om die oliën te scheiden van de minder bruikbare delen. Alle hop bevat oliën en die geven bieren een aangenaam bloemig aroma mee. Met een beetje geluk kunnen ze een bier ook nog een fluwelen volheid meegeven. Een serieuze complicatie daarbij is dat brouwen een proces is dat veel van die oliën niet overleven. Allard brouwde met een blend van die speciale hopsoorten. Groot voordeel van deze zogeheten Cryo-Pop blend is dat deze oliën bevat die kook en vergisting bovengemiddeld goed doorstaan. Die New England IPA smaakte onder andere door die fijne oliën al naar meer. De speciale nummers zijn bij uitstek geschikt om verder uit te zoeken wat er nog meer mee kan doen.

Voor onze nummer 77 wilde Allard het effect van de genoemde oliën verder onderzoeken. “Ik heb contact gezocht met de mensen van Yakimi Chief, zij produceren Cryo-hops en adviseerden eens te kijken naar Idaho 7.” Dat is een hop die voor een zachte tropische fruitigheid, denk mango, zorgt. Lekker om veel van te gebruiken. “Er zijn achterlijke hoeveelheden hop in het bier gegaan”, aldus Allard. “Ik denk dat ik omgerekend vijf keer meer dan normaal heb gebruikt.” Normaal voegen we dit soort aromatische hop pas toe tijdens het lageren, het proces waarbij het bier na de vergisting langzaam ‘op smaak komt’.  Voor nummer 77 ging een deel van de hop al voor het lageren de tank in. “ Doordat er dan nog veel gist in suspensie zit en het bier nog niet gekoeld is, bevorder je biotransformatie. De gist gaat dan verbindingen aan met de oliën en kan een deel van de hopoliën omzetten in wenselijkere oliën.” Dat is niet geheel zonder risico. “Er kwam ook nogal wat koolzuur bij vrij”, grijnst Allard. “Het spoot echt de tank uit.”

Al die hop en chemische chaos resulteerden in een verrassend gebalanceerd bier. Het heeft veel weg van de bieren die ze aan de Oostkust van de Verenigde Staten zo goed kunnen brouwen: IPA’s die minder bitter zijn dan de bijna agressief hoppige varianten van de Amerikaanse Westkust. East Coast IPA’s hebben een vol hoppig aroma zonder dat hun fruitigheid de zachte moutigheid overschaduwt. “Ik was niet van plan om een typische East Coast IPA te brouwen maar als je er een label op moet plakken tikt dit gewoon een paar belangrijke dingen af.” Wat dat precies betekent? “Hij is lekker vol, zowel qua mout als qua hop, maar slaat nergens verkeerd uit”, constateert Allard tevreden.

In zijn take op deze stijl proef je een fijne zachte fruitigheid en licht harsig tikje dennen. Je herkent de fles van dit bier aan een groot speciaal nummer en aan de naam van de brouwer op het etiket: A. Zwart.